Mikao Usui urodził się 15 sierpnia 1865 roku we wsi Taniai-mura, obecnie nazwanej Miyama-cho (niektóre źródła podają wieś Yago) w dzielnicy Yamagata Prefektury Gifu, Kyoto, gdzie jego przodkowie żyli od jedenastu pokoleń. Miał siostrę i dwóch braci, z których jeden studiował medycynę. Jego rodzina należała do odłamu buddyzmu Tendai, więc gdy miał cztery lata, posłano go do Klasztoru Tendai niedaleko góry Kurama, w którym to otrzymał podstawową edukację.
W młodości osiągnął wysoki poziom zaawansowania w kilku sztukach walki oraz w "kiko" (japońskiej wersji Chi Kung). Od wieku 12 lat szkolił się również w sztuce walki na miecze samurajskie - Yagyu Ryu, w której mając 20 kilka lat osiągnął najwyższą sprawność Menkyo Kaiden. Znany był z wiedzy specjalistycznej w tym zakresie i był bardzo szanowany przez znanych mistrzów sztuk wojennych swoich czasów.
Usui był bardzo zdolny i uczył się z wielką pasją. Do zdobywania wykształcenia inspirował go również ojciec. Były to bowiem w w Japonii czasy szybkich i wielkich zmian. Imperator Mutsuhito przyjął nowy tytuł - Meiji i rozpoczął proces ustanawiania w Japonii nowej ery, której mottem miało być oświecenie i cywilizacja. Meiji doprowadził do obalenia Szogunów i ustroju feudalnego, wprowadził bezpośrednie sterowanie rządu państwa, oraz nową stolicę w Tokio. Zastąpiono codzienne tradycyjne obyczaje zachodnimi modelami, które identyfikowano z cywilizacją. Zachodnia nowoczesność była promowana we wszystkich dziedzinach życia społecznego i politycznego.
Usui podróżował wtedy do Chin i do różnych zachodnich krajów. Studiował i poznawał "cywilizowane" zwyczaje, bowiem jego ojciec, Uzaemon, był zagorzałym zwolennikiem nowego reżimu i przyjął postępową linię polityczną. Usui miał wielki szacunek dla swego ojca i podobnie jak on, był wtedy pod wielkim wpływem narodowej obsesji ucywilizowania. Poznał języki obce, teologię, filozofię, zdobył wiedzę oraz doświadczenie w medycynie. Podczas studiów przyszedł z przyjacielską pomocą kilku chrześcijańskim misjonarzom, którzy studiowali medycynę w Harvard i Yale. Ci misjonarze stali się potem bardzo wpływowymi liderami i utworzyli pierwszy chrześcijański kościół w Japonii w 1872r..
Przez wczesne lata dorosłego życia Usui żył w Kyoto ze swoją żoną, Sadako Sizuki i dwojgiem dzieci, synem i córką. Doświadczył wielu przeciwności losu: brak pieniędzy, zabezpieczenia czy regularnego zatrudnienia. Nie do końca wiadomo dlaczego. Mogło się tak dziać z powodu pecha albo po prostu, nie przywiązywał on wagi do materialnych rzeczy. Ogólnie był postrzegany jako ekscentryk. Miał w swoim życiu wiele profesji: urzędnika państwowego, urzędnika biurowego, przemysłowca, reportera, misjonarza i nawet nadzorcy więźniów. Był reż prywatnym sekretarzem Ministra Kolei (pana Shimpei Goto), Ministra Łączności i Ministra Spraw Wewnętrznych. W czasie swojej służby dla dyplomatów miał okazję podróży do innych krajów.
Silna determinacja i pozytywne widzenie świata pomogły mu pokonać przeciwności. Nawet gdy w 1888 r. podczas epidemii w Kyoto, Usui zaraził się cholerą i był bardzo bliski śmierci. Miał wtedy wizje Mahavairochana Buddy, który dawał mu bezpośrednie instrukcje co do dalszego rozwoju. Było to dla Usui przełomowe, potężne doświadczenie duchowe, po którym postanowił zrobić rozrachunek swojego życia. Rozwinął wtedy żywe zainteresowanie ezoterycznym uzdrawianiem i chciał nauczyć się tych metod, aby przynieść korzyść ludzkości. Gdy Usui wyzdrowiał zaczął dyskutować o swoich duchowych doświadczeniach i wizjach ze swoją rodziną i duchownym opiekunem rodziny. Oni jednak bardzo się na niego obrazili, szczególnie z powodu jego relacji z wizji świętych bóstw, a duchowny Tendai podobno uderzył go w głowę i usunął jego portret z rodzinnej Świątyni.
Wszystkie te doświadczenia zainspirowały go do poszukiwania najwyższego celu życia. Ostatecznie doszedł do konkluzji, iż ważna jest umiejętność zaakceptowania swojego przeznaczenia i życie w pokoju.
"Poznaj swe przeznaczenie, zaakceptuj je i nie martw się.
Choć konieczne jest podejmowanie wysiłku, resztę pozostaw
w rękach opatrzności i utrzymuj spokój umysłu."
Te rozważania możemy uznać jako pierwsze duchowe przebudzenie Usui Sensei. Jednak duchowe przebudzenie polega na poznaniu prawdy i dotarciu do wiecznej radości, a nie tylko na intelektualnej jej akceptacji.
Zdeterminowany by znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące swojej wizji, Usui spotkał w końcu starszego buddyjskiego duchownego Shingon, pana Watanabe, który rozpoznał w Usui olbrzymi potencjał duchowy i przyjął go na swego ucznia. Usui stał się wtedy pobożnym Shingon buddystą, przez co jego rodzina poczuła się nawet bardziej urażona, dlatego odcięli go od rodzinnych przodków, uważając za zdrajcę. Nawet do dnia dzisiejszego, krewni odmawiają rozmów o nim, mówiąc, że wypowiadanie jego imienia jest przeciw woli ich przodków. Nawet jego własna córka napisała klauzulę w swoim testamencie wyrażającą wolę, że imię ojca nigdy nie powinno być wypowiadane w jej domu.
Mikao Usui spędził wiele czasu i wydał dużo pieniędzy na studia i zbieranie buddyjskich pism. Szczególnie, studiował buddyjskie techniki uzdrawiania i inwestował wiele czasu i pieniędzy w zbieranie starych medycznych tekstów. Usui miał dobre polityczne i naukowe koneksje oraz wiele kontaktów w różnych krajach. Mógł to wykorzystywać przy szukaniu tekstów. Na przykład w Bombaju, przekazał kupcom podróżującym wzdłuż jedwabnego szlaku, przez Tybet do Chin złoto, by znaleźć tajne buddyjskie teksty o uzdrawianiu. Usui był podobno szczególnie zainteresowany otrzymywaniem tekstów z Tybetu.
Również w samym Kyoto znajdowało się wiele obszernych buddyjskich bibliotek i klasztorów, które posiadały zbiory starożytnych tekstów. Usui zrobił tam wiele ze swoich badań. Interesowała go wiedza z dziedziny medycyny zachodniej, medycyny chińskiej, psychologii, psychotroniki, astrologii, numerologii, przepowiadania losu i rozwijania jasnowidzenia. Studiował teologię religii całego świata. Miał doskonałą znajomość Kyoten (buddyjskiej Biblii). Przez wiele lat kontynuował zbieranie, studiowanie owych tekstów. Wypróbowywał w praktyce zawarte w nich instrukcje i techniki. Usui wciąż poszukiwał odpowiedzi na swoje pytania. Związał się też podobno z ezoteryczną grupą noszącą nazwę "Rei Jyutsu Kai". Grupa ta miała swoje centrum u podstawy świętej góry Kurama Yama, na północ od Kyoto.
Kurama Yama przez wieki uznawana była za miejsce mocy. Modlili się tam sławni mędrcy oraz Imperatorzy. Na wysokości 1,700 stóp umiejscowiona jest starożytna buddyjska świątynia, w której czci się posąg Amida Buddy.
Zarówno świątynia, jak i otaczający ją obszar wraz z wieloma kapliczkami, utrzymane są w naturalnym stanie i są częścią Narodowego Skarbu.
Sama góra Kurama jest duchowym symbolem świątyni. Świątynia należała kiedyś do sekty ezoterycznego buddyzmu Tendai, ale około 1945r. oddzieliła się w niezależną buddyjską sektę Kurama-Kokyo.
Pod koniec lat 90-tych (XIX wieku) Usui natknął się na rękopisy zawierające komplet metod, których szukał tak pracowicie. Znajdowała się tam również "Tantra of the Lightning Flash", opis tajemnego przekazu dokonywanego w celu uzdrawiania wszystkich chorób ciała, mowy i umysłu. Owa Tantra dostarczała informacji, której poszukiwał przez tyle lat i przedstawiała wszechstronną uzdrawiającą metodę wywiedzioną z ezoterycznego buddyzmu praktykowanego w Tybecie. Tekst datowany był na siódme stulecie naszej ery i przyniesiony został do Japonii przez Kobo Daishi, założyciela buddyzmu Shingon. Aktualne badania określają, że najprawdopodobniej pochodzenie tej Tantry można wyprowadzić z linii bezpośrednio idącej od Historycznego Buddy (563-480 przed naszą erą).
"Prawdziwe przebudzenie jest intuicyjnym przebudzeniem Shinga (duszy i wyższej Jaźni) i ustanawia połączenie w jedności z absolutną Prawdą."
Mniej więcej w tym czasie Usui-Sensei spędził trzy lata na poszukiwaniu stanu akceptacji swojego przeznaczenia i spokoju umysłu poprzez praktykę Zen. Kiedy po owym treningu nie był w stanie osiągnąć stanu oświecenia, poszedł do swojego mistrza Zen po dalsze instrukcje. Ten odpowiedział:- "Umrzyj!". Po usłyszeniu instrukcji, zdecydował się na "koniec swojego życia" i rozpoczął post na Górze Kurama. Działo się to w marcu 1922r.
"Niektórzy określają Reiki jako system,
który objawił się w momencie oświecenia."
Po trzech tygodniach postu, o północy poczuł w swoim mózgu potężne wstrząsające nim wyładowanie, tak jakby został uderzony przez błyskawicę. Stracił przytomność i obudził się gdy był już świt. Wypełnił się wtedy niezwykle orzeźwiającym uczuciem jakiego nie doznał nigdy przedtem. Energia całego wszechświata przeniknęła jego ciało i umysł. Zaczął rezonować z Reiki całym swoim ciałem, poczuł jedność ze wszechświatem i doznał prawdziwego przebudzenia, którego tak poszukiwał. Gdy schodził z góry w dół w wielkim zachwycie, uderzył się o skałę i zerwał paznokieć u nogi. Odruchowo przyłożył do tego miejsca rękę i ból prawie natychmiast ustąpił. To było natychmiastowe wręcz uzdrowienie. Wydarzenie to rozpoczęło jego pracę uzdrowicielską.
Stał się bardzo zaawansowanym praktykiem oraz mistrzem. Po rozważeniu, zdecydował podzielić się swymi odkryciami i niebawem rozwinął technikę przekazywania cennych umiejętności uzdrawiania innym osobom. Jego bliski przyjaciel, Watanabe Kioshi Itami, syn jego buddyjskiego nauczyciela, był jego pierwszym i najwierniejszym studentem. Usui Sensei w unikalny sposób połączył zasady Tradycyjnej medycyny chińskiej, techniki transferu energii takich jak Chi Kung (w swojej japońskiej formie "kiko"), ćwiczenia energetyczne buddyzmu Tendai, dostrojenia i duchowe nauki sintoizmu dotyczące technik kontroli energii. Symbole, które zostały użyte później w historii Reiki też mają swoje korzenie w buddyzmie Tendai i sintoizmie. Wszystko to pozwoliło na trwałe połączenie ze źródłem uzdrawiającej energii i umożliwienie przewodzenia owej energii bez konieczności wieloletniej praktyki. Jego oryginalnym i głównym celem, oprócz uzdrawiania, był osobisty i duchowy rozwój uruchamiany poprzez praktykę. Miał on umożliwić poznanie prawdziwego celu w życiu i osiągnięcie zadowolenia. Odnalezienie osobistej ścieżki duchowej i doznanie satori. Wyrazem dążenia do centralnego celu było 5 zasad, które Usui Sensei zapisał na swoim kakejiku (obicie ścian) w 1921r.
Usui zaczął od oferowania swej pomocy w niższej klasowo dzielnicy Kyoto. Kyoto jest religijnym centrum i ludzi z ulicy zaprasza się do domów dbając o nich jak o członków swojej własnej rodziny. To dało mu okazję do doskonalenia i uszlachetniania nowej metody. Jego nauki były bardzo popularne między starszym pokoleniem. Widzieli w nich powrót do starych duchowych praktyk.
W 1922 r. Usui przeniósł się do Harajuku, Aoyama, Tokio.
Tam założył "Gakkai" gdzie nauczał Reiki Ryoho.
W 1922r. Usui przeniósł się do Tokio, gdzie pracował jako sekretarz Prezesa Rady Ministrów Tokio, pana Pei Gotoushin. Otworzył własne dojo (tradycyjne japońskie pomieszczenie, którego używano zarówno jako świątyni i jako sali do spotkań, wykładów i zajęć warsztatowych) na zewnątrz Tokio, w Harajuku i zainaugurował zajęcia na których nauczał swojego systemu Usui-do.
Na początku 1923, Usui Sensei wynajmował wieczorami salę dojo, aby również inni wykładowcy mogli przedstawić swoje pomysły. Jedną z osób, która korzystywała z tej możliwości przez 2 wieczory w tygodniu, był starszy student Usui, Toshihiro Eguchi.
Eguchi był szkolnym nauczycielem i naturalnym uzdrowicielem, pierwotnie nauczającym w Kyoto (według książki Mochizuki "Iyashino Te"). Eguchi przeszedł przez cały kurs Usui-do wraz z poziomem Shichidan i w 1923 zaczął uczyć swojej własnej wersji treningu Usui. Metoda ta stała się znana przez jego studentów jako Usui Teate
"1 września 1923 r. potężne trzęsienie ziemi uderzyło w Tokio i otaczające je obszary. Większość centralnej części Tokio została zrównana z ziemią i całkowicie zniszczona przez ogień. Zabitych zostało ponad 140,000 ludzi. Około 40,000 osób spaliło się kiedy przez otwarty obszar, gdzie ludzie szukali schronienia, przeszło ogniowe tornado. Pożar zapoczątkowały trzęsienia ziemi około południa, kiedy to zaczęto podpalać przygotowane do gotowania obiadu, niezliczone ruszty drzewnego węgla hibachi. Drewniane domy połamane od wstrząsów szybko zapaliły się od ognia. Trzy miliony domów zostało zniszczonych, pozbawiając dachu nad głową niezliczoną liczbę osób. Około 50,000 ludzi odniosło poważne obrażenia. Zdewastowana została kanalizacja i nie było dostępu do wody. Całe lata trwało ponowne odbudowanie miasta."
www.practicalreiki.com
W odpowiedzi na tę katastrofę, Usui i jego studenci zaoferowali Reiki niezliczonym ofiarom. Jego klinika wkrótce stała się zbyt mała, aby obsługiwać tłum pacjentów, i tak w lutym 1924, zbudowano nową klinikę w Nakano, na zewnątrz Tokio. Sława kliniki Reiki szybko rozeszła się na całą Japonię. Usui otrzymywał nawet wyróżnienie od Imperatora. Został odznaczony Kun San (jest to bardzo ważna nagroda, podobna do honorowego doktoratu, dawana tym którzy wykonali jakąś istotną honorową pracę). Jego sława wkrótce rozciągnęła się przez wszystkie regiony i wielu wybitnych uzdrowicieli i lekarzy prosiło Usui Sensei o szkolenie.
W odpowiedzi na wzrastające zapotrzebowanie Usui zaczął uczyć uproszczonej formy Reiki, w założeniu dostępnej dla całego społeczeństwa. Forma Reiki obecnie znana na zachodzie opiera się właśnie na takich założeniach.
W pewnych źródłach (www.threshold.ca) podawane są relacje Tenon-in (duchowe imię jednej z buddyjskich mniszek). Opisuje ona, iż Usui Sensei miał zwyczaj siadania z boku i obserwowania zajęć, które prowadzone były przez starszych studentów. Najczęściej był to Eguchi, który już wtedy wprowadzał pewne drobne zmiany, np. rozpoczynające warsztaty. Eguchi opracował również materiały zawierające techniki (kładzenia) rąk przy uzdrawianiu. Zaczął też zapraszać na zajęcia osoby postronne, by eksperymentować z wysokimi energiami Ki w pobliżu osoby nie praktykującej ReiKi.
W połowie 1925, pojawił się na warsztatach emerytowany kapitan, wojskowy chirurg Dr.Chujiro Hayashi.
Tenon-in relacjonowała że zawsze miło się uśmiechał. On i Eguchi zaczęli badać zastosowywanie ReiKi w uzdrawianiu energiami, na osobach niepraktykujących. Wypróbowali różne pomysły z broszury Eguchi. Dr. Hayashi zasugerował prostą oczyszczającą technikę (pochodzącą z Chi kung albo Kikou) nazywaną Kenyoku-ho, która miała przygotować uzdrawiającego przed każdym zabiegiem. Hayashi został poproszony, o napisanie materiałów i opracował Ryoho Shishon, przewodnik uzdrawiania i zastosowywania ReiKi na różnych częściach ciała w zależności od zranienia czy choroby. Ostatecznie stało się to częścią broszury, którą w Gakkai dawano nowym studentom. To zostało nazwane Usui Reiki Hikkei. (Hayashi był podobno chrześcijaninem metodystą, o bardzo silnej wierze i nie był wtajemniczony w ezoteryczne aspekty metody Reiki jakiego początkowo nauczał Usui. Usui w końcu pozwolił rozwijać Hayashi'emu metodę uzdrawiania na własny sposób).
Jako że Eguchi i Hayashi przeprowadzali badania nad możliwościami uzdrawiania innych, mogło to skusić bardzo wpływowego kontradmirała marynarki wojennej Ushidę, do rozpatrywania skuteczności tej metody. Ushida był w tym samym wieku co Usui Sensei. Pojawił się na warsztatach Reiki Usui w listopadzie 1925 wraz z kontradmirałem Kanichi Taketomi i 17 innymi młodszymi oficerami marynarki wojennej. Możliwe że dowiedzieli się o Usui i stosowanej przez niego wyższej energii Ki, od pierwszych "eksperymentalnych" pacjentów, a może rosnąca w owych czasach marynarka wojenna mogłaby wymagać rozwijania nowych możliwości uzdrawiania rannych w bitwie. Według Tenon-in, Ushida niezwłocznie wziął na siebie opłacanie rachunków za pomieszczenia dojo i podobno Usui Sensei nie zaprotestował za bardzo, przeciwko opłacaniu rachunków przez marynarkę wojenną.
Usui ze względu na wielkie zainteresowanie metodą i ciągłym prośbom o nauczanie Reiki, odbywał wiele podróży przez całą Japonię (nie było to łatwe przedsięwzięcie w tamtych czasach). To niestety odbiło się niekorzystnie na jego zdrowiu. Wciąż podejmował zbyt duże wysiłki i nie miał czasu na regenerację. Gdy zaczął doświadczać mini-ataków udaru z powodu nadmiernego obciążenia, zaczął podejrzewać, że może to niebawem skończyć się śmiercią. Zebrał wszystko swoje cenne dokumenty i materiały o Reiki, wszystkie notatki z badań i praktyk, pamiętniki i zbiór świętych buddyjskich tekstów. Umieścił owe cenne dokumenty w dużym lakowym pudełku, a następnie dał to Watanabe, którego uważał za swojego najprzedniejszego studenta i najdroższego przyjaciela. Potem udał się na nauczanie w zachodniej części Japonii.
Ostatecznie 9 marca 1926 r., w Fukuyama, Usui doznał wylewu krwi do mózgu, który przyczynił się do jego śmierci. Dożył 62 lat (Japończycy mierzą lata od poczęcia). Ciało Usui Sensei zostało poddane kremacji a jego popioły zostały umieszczone w świątyni w Tokio. Wkrótce po jego śmierci, studenci Stowarzyszenia Reiki w Tokio wznieśli pamiątkowy kamień w Świątyni Saihoji.
"Pozostawał wciąż naturalnie bezinteresowny, miał otwarty umysł,
usuwał się w cień zawsze i wszędzie."
Według inskrypcji na jego pamiątkowym kamieniu, Usui nauczył Reiki około 2,000 ludzi. Jednakże, w osobistych notatkach Dr. Usui, sam wyraźnie stwierdza, że nauczył około 700 studentów. Studenci mieli w zwyczaju przypisywać Usui rolę swojego Sensei gdyż był głową dojo. Tenon-in przekazuje w swoich sprawozdaniach, że w późniejszych czasach Usui właciwie nie nauczał Reiki Ryoho, ani nawet Usui Teate. Po prostu siadał z boku i się przyglądał. Najprawdopodobniej studentów uczył wtedy Eguchi, który był w owym czasie starszym nauczycielem. Pomagał mu Dr. Hayashi Z całą pewnością Usui wyszkolił 17 osób do poziomu Shinpiden. Poniżej znajduje się lista niektórych ze studentów Usui, choć nie wszyscy z nich ukończyli stopień Shinpiden.
Suzuki San
Yuri In
Tenon In
Eguchi Toshihiro
Tomita Kaiji
Hayashi Chujiro
Ushida Juzaburo
Tsuboi Sonoo
Taketomi Kanichi
Okada Masayuki
Ogawa Kozo
Watanabe Yoshiharu
Imaizumi Tetsutaro
Nagana Harue
Mine Imae
Wielu z jego studentów uruchomiło potem własne kliniki i założyło swoje stowarzyszenia i szkoły Reiki. Około 1940 r. było w Japonii mniej więcej 40 szkół Reiki. Większość tych szkół nauczała uproszczonej wersji Reiki. Inne bardziej tajne Stowarzyszenia Reiki kontynuowały utrzymywanie ezoterycznych tradycji. Zwolennicy tych szkół nie byli tak szeroko otwarci na nowych członków i przestrzegli głęboko duchowej postawy w swojej pracy nad sobą i z Reiki.
http://www.threshold.ca
http://www.reiki.net.au
http://taoofreiki.com